-Pani Natalio.-powiedziała swoim doniosłym głosem polonistka, która w tym momencie stała nad moją głową z długą linijką.
-Tak proszę pani?-zapytałam wystraszona.
-Niech panienka uważa na lekcji, by później nie dziwiła się mizerną oceną z wypracowania klasowego.-powiedziała dumnie, a klasa tylko zabuczała z wieści o wypracowaniu.
Ostatnie 10 minut lekcji starałam się skupić na temacie lekcji, jednak było to ciężkie. Moje myśli błądziły tylko w jednym kierunku. W kierunku Niall'a.
-Co jest ? -zapytała przyjaciółka z ławki, kiedy wychodziliśmy z klasy.
-Nie umiałam się skupić na lekcji, chociaż sama widziałaś.-posłałam dziewczynie uśmiech.
-Widziałam, widziałam. Niall Ci znowu w głowie ?-zapytała, a ja się zaśmiałam.
-Oczywiście, że tak.-odpowiedziałam wchodząc z przyjaciółką do szatni. W ciszy przebrałyśmy się w zimowe ciuchy, po czym z trudem przecisnęłyśmy się do wyjścia z budynku szkolnego.
-Czeeeść.-krzyknęłam na cały dom, wchodząc do domu, którego dzieliłam z Niall'em i chłopakami.
Zdjęłam z siebie ciepłą kurtkę i szalik, a potem buty. Kiedy odstawiłam buty na swoje miejsce, chłopaków nadal nie było obok mnie. Zdziwiło mnie to, bo praktycznie zawsze gadają przy mnie jak najęci.
-Chłopcy! -spróbowałam jeszcze raz wchodząc do kuchni.
Włącz.
W pomieszczeniu nikogo nie zastawszy, nalałam sobie do połowy szklanki wody. Upiwszy łyk, oparłam się o blat. Zerknęłam przez okno, z którego idealnie oglądało się ogród. Widok śnieżnego ogrodu był bajeczny. Mój wzrok nie mógł się nacieszyć tym widokiem, jednak ktoś musiał to nieszczęście przerwać.
-Cześć skarbie.-pocałował mnie w policzek Niall.
-Cześć ty mój kociaku.-ja w przeciwieństwu do Niall'a, pocałowałam go w usta.-Gdzie są chłopaki?
-Ahh, a ty już się martwisz o nich zamiast o swojego chłopaka.-zrobił urażoną twarz.
-Ej no. Przepraszam, że ich też kocham.-powiedziałam z uśmiechem na twarzy. Chłopak dał mi krótkiego, ale cudownego buziaka.
-Są w swoich pokojach.-powiedział, a ja odstawiłam szklankę i skierowałam się ku schodom prowadzącym na piętro. Po ciężkim wdrapaniu się na szczyt, usiadłam opierając się o pierwsze lepsze drzwi. Nie odetchnąwszy ani 5 sekund, ktoś otworzył drzwi.
-Aaaa !-krzyknęłam przewracając się na plecy.
-Nie krzycz, bo bębenki mi pękną.-zaśmiał się Louis, a ja leżałam ..... pod jego kroczem ?-A teraz wstawaj.
-Miałam już ochotę to dawno zrobić.-powiedziałam z uśmiechem na twarzy.-Zayn, Liam i Harry są w swoich pokojach ?
-Powinni być, a ja się teraz z Tobą żegnam. Jestem umówiony z Eleanor.-gdy to powiedział ucałował mnie w policzek.
-Ucałuj ją ode mnie. -zawołałam jeszcze za nim, a gdy mi się stracił z wzroku, skierowałam się najpierw do pokoju Zayn'a.
Zapukałam cicho, po czym weszłam. Mulat leżał na łóżku z słuchawkami na uszach. Nie przerywając mu czynności, wyszłam z pokoju i zamknąwszy drzwi, skierowałam się do kolejnego przyjaciela, do którego zawsze mogłam przyjść z każdym problemem. Tak jak z pokojem Zayn'a, zapukałam i weszłam. Chłopak też leżał na łóżku, jednak bez słuchawek w uszach. Zauważyłam, że o czymś myśli.
-Cześć Payn'o.-przywitałam się z przyjacielem. Położyłam się obok niego, a brunet przyciągnął mnie do siebie.
-Witam przyszłą panią Horan.-powiedział uśmiechnięty.
-Dlaczego przyszłą ?-zapytałam zmieniając nagle pozycję z leżącej na siedzącą.
-Ups.Miałem Ci o tym nie gadać.
-Dobrze mała, u Ciebie na pewno też.-uśmiechnął się brunet, a ja mu przytaknęłam. Cieszyłam się, że Liam mnie dobrze rozumie. Pogadaliśmy jeszcze chwilkę, po czym przeprosiłam przyjaciela i wyszłam z jego pokoju kierując się do ostatniego pokoju.
-Proszę.-odpowiedział mi głos, kiedy zapukałam do drewnianych drzwi.
-Cześć Styles.-przywitałam się z lokowatym, a gdy ujrzałam stan jego włosów zaśmiałam się.
------------------------------------------------------------------
Myślę, że się spodobał ;) Paulina
Świetny.. już nie moge doczekać sie następnej części.. :* Dziekuje.. <3
OdpowiedzUsuńZajebisty!! Next <33
OdpowiedzUsuń